Pucharek szklany, grubościenny, zdobiony szlifowanymi owalami ułożonymi w czterech rzędach oraz płytkimi żłobieniami poziomymi pod krawędzią. Szkło przezroczyste barwy jasnozielonej. W typologii importów rzymskich pucharek odpowiada okazom E 230 wg Eggersa określanym jako typ Kowalki.
Pucharki szklane tego typu wytwarzano w pracowniach nadczarnomorskich. Należą do naczyń szeroko rozpowszechnionych między Morzem Czarnym a Bałtykiem.
Latem 1892 r. natrafiono na groby podczas wydobywania kruszywa w piaśnicy należącej do gospodarza o nazwisku Kropp. W sumie odkryto 7 grobów szkieletowych. Pucharek szklany spoczywał luzem wśród znalezisk wyrzuconych ze zniszczonych pochówków z tego cmentarzyska.
Chronologia:
2. poł. IV w.
Zbiory:
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Oprac. H. Machajewski
