Skarb 76 follisów (monet brązowych, posrebrzanych) Konstantyna I. Najstarszy z nich należy datować na lata 313–315, najmłodszy na 328–329. Większość wybito w mennicach w Trewirze, Arles i Lugdunum. Skarb zachował się częściowo – 26 monet znajdujących się w kolekcji gimnazjum w Pyrzycach zaginęło w czasie wojny. Pozostałe znajdowały się najprawdopodobniej u prywatnych posiadaczy. Ogółem ocalało 50 egz., w tym 23 Konstantyna I, 1 Licyniusza I i 1 Licyniusza II; pozostałe 25 szt. wybito także w czasach Konstantyna Wielkiego, w tym: 3 dla Kryspusa, 12 dla Konstantyna II, 8 dla Heleny, 2 dla Konstancjusza II. Ewenement stanowi wysoki udział rzadko spotykanych follisów bitych dla Heleny. Monety z depozytu opuściły obszary zachodnich prowincji Cesarstwa, najpewniej Nadrenii, pod koniec lat 30. IV w.
Znalezisko przypadkowe z pocz. XX w., przed 1920 r.
Chronologia:
po 328/329 r.
Zbiory:
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Oprac. A. Bursche
