Zapinka z grobu nr 8 (typ A.VI.1.172) o dł. 5,3 cm to okaz z podwiniętą nóżką, kabłąkiem półkolistym zdobionym zygzakiem i linią prostą oraz ze sprężyną z dolną cięciwą. W wyposażeniu grobu znajdowały się także 2 inne fibule, kolia paciorków szklanych i bursztynowych, przęślik, grzebień, kółka brązowe i naczynie ceramiczne.
Zapinka z podwiniętą nóżką z grobu nr 9 (typ A.V.2, B wg Machajewskiego) o dł. 4,5 cm, należy do egz. z wąską nóżką, łukowatym kabłąkiem o przekroju półowalnym, krótką pochewką, sprężyną wielozwojową o dolnej cięciwie. Wraz z nią w grobie odkryto kolię paciorków szklanych i bursztynowych.
Zapinki typu A.VI.1.172, zapewne najpóźniejsza forma fibul z podwiniętą nóżką, spotykane są w Czechach i na Morawach. Natomiast zapinki typu A.V.2, B należą do okazów często spotykanych w strefie środkowoeuropejskiej i w Skandynawii.
W 1936 r. cmentarzysko (grób 1) odkrył przypadkowo E. Schiewe, mieszkaniec Dębczyna. W następnym roku badania wykopaliskowe prowadził tutaj H.J. Eggers (groby 2–11). W latach 1970–1971 kolejne prace wykopaliskowe podjął na cmentarzysku Cz. Strzyżewski z UAM w Poznaniu (grób 2a, 12–54). Obie zapinki zostały wywiezione ze szczecińskiego muzeum w trakcie II wojny światowej i ukryte w Mołtowie pod Kołobrzegiem, gdzie zostały ponownie odnalezione w 2016 r.
Chronologia:
2. poł. III w.
Zbiory:
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Oprac. H. Machajewski
