Część skarbu w postaci 15 srebrnych monet rzymskich, 2 naczyń srebrnych i naczynia glinianego. Pochodzą one z depozytu, który w momencie odkrycia składał się z kilku tysięcy (szacuje się, że od 3000 do 9000) monet o wadze ok. 10 kg, które były umieszczone w kilku naczyniach. Do skarbu prawdopodobnie należał także medalion złoty cesarza rzymskiego Jowiana wybity w Konstantynopolu w 363 r., dodatkowo zaopatrzony w ozdobną ramkę i uszko w stylu pontyjskim.
Wśród prezentowanych monet najstarszy jest denar Trajana (z 98/99 r.). 13 dalszych również pochodzi z emisji cesarzy z dynastii Antoninów: Antoninusa Piusa (4 szt. z lat 40–60. II w.), Lucjusza Werusa (7 szt. z lat 161/2–167/8) i Kommodusa (2 szt. z 192 r.). Najmłodszy jest denar z początku panowania Septymiusza Sewera (ze 194 r.).
Pierwszym z naczyń wykonanych ze srebra, jest dekorowana amfora bezucha. Brzusiec i kryzę na szyjce zdobi wytłaczany ornament w kształcie liści akantu, a górę szyjki w formie łusek. Amfora jest wykonana z blachy. Drugie naczynie srebrne jest prawdopodobnie częścią zniszczonego dzbana. Zachowała się jego partia środkowa – brzusiec kształtu owalnego, wykonany z cienkiej blachy. W jego wnętrzu są widoczne ślady po zdeponowanych monetach.
Jako pojemnik na monety posłużyła także niewielka, ręcznie lepiona waza gliniana o kształcie dwustożkowatym, zaopatrzona w 2 taśmowate ucha.
Skarb został znaleziony przypadkowo w dniu 14 czerwca 1928 r., podczas robót ziemnych przy budowie linii kolejowej, w pobliżu ówczesnej stacji Boroczyce-Horochów. Niektóre zabytki (medalion Jowiana) odkryto na hałdzie. Depozyt uległ częściowemu rozproszeniu i zniszczeniu. Wyrokiem lwowskiego Sądu Powiatowego zabytki odzyskane trafiły do zbiorów Państwowego Muzeum Archeologicznego w Warszawie. W trakcie II wojny światowej zostały zrabowane i wywiezione przez okupantów. Odzyskano je w 1992 r. Obecnie w zbiorach Państwowego Muzeum Archeologicznego w Warszawie znajduje się 1685 denarów, 2 naczynia srebrne, naczynie gliniane i 2 fragm. srebrnego ucha od dzbana. Część denarów, podarowanych w 1928 r., zachowała się także w Muzeum Historycznym Lwowa oraz być może w zbiorach Muzeum Książąt Lubomirskich Zakładu Narodowego im. Ossolińskich.
Chronologia:
Denary pochodzą z I–II w., przy czym większość z nich z 2. poł. II w. Obecność w skarbie medalionu Jowiana z 363 r., a także datowanie naczyń srebrnych (IV w.) i glinianego (V w.) wskazuje jednak, że skarb został ukryty na początku V w.
Zbiory:
Państwowe Muzeum Archeologiczne w Warszawie
Oprac. M. Widawski
