Masywny złoty naszyjnik z zapięciem w kształcie rozetki z wkładkami z almandynów (odmiana granatów). Wykonany został prawdopodobnie w jednym z greckich miast na północnym wybrzeżu Morza Czarnego. Reprezentuje tzw. styl polichromiczny preferowany przez huńskie elity. Wykazuje także związki z horyzontem grobu Childeryka z Tournai, w obecnej Belgii.
Naszyjnik należał najprawdopodobniej do członka arystokracji koczowniczych Hunów i być może stanowił element wyposażenia znajdującego się w pobliżu bogatego, lecz niestety zniszczonego grobu szkieletowego. Obiekt ten, podobnie jak znaleziska z Jędrzychowic, świadczyłby zatem o oddziaływaniu państwa huńskiego w Panonii na obszar kultury przeworskiej na jej południowych rubieżach.
Naszyjnik znaleziono na polu ornym w 1888 r. we wsi Rędzin (obecnie w granicach administracyjnych Wrocławia). Prospekcja terenu dokonana przez niemieckich archeologów nie przyniosła dalszych odkryć. Zabytek przekazany został do Konigliche Museum w Berlinie, stamtąd trafił do Museum für Vor- und Frühgeschichte, obecnie znajduje się najpewniej w Muzeum A.S. Puszkina w Moskwie. W zbiorach Muzeum Archeologicznego we Wrocławiu znajduje się obecnie jego kopia sporządzona niedługo po odkryciu.
Chronologia:
koniec IV – pocz. V w.
Zbiory:
Muzeum Archeologiczne, Oddział Muzeum Miejskiego Wrocławia
Oprac. P. Madera
