1. Bryła bursztynu bałtyckiego - sukcynitu (waga 1131,3 g);
2. Bryła bursztynu bałtyckiego - sukcynitu (waga 678,8 g).
Okoliczności odkrycia bursztynu nie są znane, podobnie jak miejscowości, z których pochodzą i sposób ich pozyskania przez muzeum. Obie bryły przechowywane są w magazynie zabytków z okresu wpływów rzymskich Działu Archeologii Muzeum Narodowego w Szczecinie. Na wystawę wybrano je jako ilustrację fenomenu, jakim był dalekosiężny handel bursztynem bałtyckim. Już od I w. po Chr. bursztyn docierał z południowych wybrzeży Bałtyku do Cesarstwa Rzymskiego tzw. „bursztynowym szlakiem”. Fakt ten potwierdza informacja Pliniusza Starszego o wyprawie rzymskiego ekwity nad Bałtyk w celu pozyskania bursztynu dla uświetnienia igrzysk za panowania cesarza Nerona. W zamian za „złoto Północy” bogate elity plemienne otrzymywały luksusowe wyroby rzymskie ze szkła i brązu, broń oraz monety. Przypuszcza się, że gockie i wandalskie elity organizowały i ochraniały złożoną infrastrukturę wydobycia bursztynu, jego obróbki i dystrybucji.
Chronologia:
?
Zbiory:
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Oprac. B. Rogalski
